หม่อมหลวงหญิงเงียบ ทินกร ข้าหลวงวังบางขุนพรหม เมื่อกว่าร้อยปีก่อน ได้เรียนรู้วิธีทำซอสวูสเตอร์ จากเพื่อนร่วมงานซึ่งเป็นเชฟชาวต่างชาติ หม่อมเงียบนึกอยากทำซอสที่ว่านี้เอง แต่ในไทยยุคนั้นไม่มีวัตถุดิบอย่างที่ชาวต่างชาติให้สูตรมา แต่บ้านเราก็มีสมุนไพรและเครื่องเทศให้เลือกได้หลากหลาย จึงทดลองปรับสูตรของตัวเองจนกลายเป็นรสชาติที่มีเอกลักษณ์ รสหวานนำเปรี้ยว ซึ่งก็คือสูตร 1 ฉลากสีครีมที่วางขายอยู่ในปัจจุบัน

จนเมื่อคนไทยสนิทสนมกับอาหารตะวันตกมากขึ้น หม่อมหลวงหญิงฉวี ทินกร น้องสาวของหม่อมเงียบ ได้พัฒนาสูตรต่อเพื่อใช้กับ สเต็ก สตูว์ บาร์บีคิว ที่ต้องมีความเข้มข้นของเครื่องเทศ หอมเผ็ดร้อน จนได้สูตร 2 หรือ สูตรเข้มข้นฉลากสีส้ม จนกลายเป็นเครื่องปรุงรสคู่โต๊ะ คู่ครัว ร้านกุ๊กช็อปไปจนถึงครัวเรือนทั่วไปมาจนถึงทุกวันนี้

ยุคนั้นไทยไม่มีวัตถุดิบอย่างที่ชาวต่างชาติให้สูตรมา แต่บ้านเราก็มีสมุนไพรและเครื่องเทศให้เลือกหลากหลาย จึงปรับสูตรจนได้เป็นรสหวานนำเปรี้ยวที่มีเอกลักษณ์